27 december 2021 | Inloophuis - wijkkrant

Amnesty-briefschrijvers delen idealen, maar ook lief en leed

Door Leendert Douma

Iedere derde donderdag van de maand komen er ongeveer acht mensen bij elkaar in het Inloophuis Sint Marten aan de Van Slichtenhorststraat. Ze schrijven brieven die de hele wereld over gaan. Uit naam van Amnesty International komen ze op voor geweldloze activisten en mensen die gevangen zitten vanwege hun overtuigingen of hun geloof. Iedere maand gaan er per persoon minstens twee brieven uit. En dat al jaren lang, zo vertelt organisator Guido Janssen uit Arnhem.

Een enkeling komt hier uit de wijk, maar de meeste mannen en vrouwen wonen verspreid door Arnhem-Noord, zo vertelt Guido Janssen. “Dit is een hele oude schrijfgroep en bij mijn weten is het de enige Amnesty-schrijfgroep in Arnhem die nog actief is.” Het clubje is heel hecht. Tijdens de maandelijkse schrijfavonden delen ze niet alleen hun idealen, maar ook hun lief en leed. Guido Janssen herinnert zich dat de hele groep thuis voor een wake kwam toen de echtgenote van een van hen was overleden. Zelf zit hij er al vanaf begin jaren negentig bij. “Net als veel mensen in die tijd werd ik benaderd door Ina Volmer, die toen eigenaresse was van stripboekhandel De Noorman in de stad. Zij sprak al haar klanten persoonlijk aan. Dat werkt ook het beste.” De Amnesty-schrijfgroep zwierf door heel Arnhem-Noord, maar heeft nu al jaren een vaste stek gevonden in Sint Marten. Ze betalen het Inloophuis een ‘symbolisch bedrag’ aan huur.

Schijnwerpers

In de loop der tijd zijn er talloze brieven geschreven. Guido Janssen: “Een geschreven brief heeft veel meer impact dan een online actie of een e-mail. Een mail is vluchtiger. Brieven beklijven meer, daar heeft iemand echt moeite voor gedaan. Amnesty bepaalt naar wie en waarover we schrijven. Het zijn altijd landelijke acties. Dat betekent in de praktijk dat autoriteiten duizenden brieven krijgen over een gevangene. Als er één brief komt, zal dat niet veel indruk maken. Een postzak vol is een ander verhaal. Samen zetten we zo de schijnwerpers op zaken die het daglicht niet kunnen verdragen.” Soms komen er brieven terug van regeringen die op hun teentjes zijn getrapt of die de schrijvers uitleggen dat sommige zaken toch écht onder oorlogsrecht zouden vallen, zo schampert Guido. Briefschrijver Ferry herinnert zich dat hij bericht kreeg van de Israëlische regering toen hij aandacht had gevraagd voor een nomadenstam die werd vervolgd. “Ze meldden ons dat die mensen eindelijk een eigen plek hadden gekregen.”

Signaal

Er zijn ook landen waarvan ze nooit iets terug horen, zoals Noord-Korea, China of Wit-Rusland. Toch heeft schrijven altijd zin, vindt Guido. “Alleen al het feit dat er aandacht is, doet regeringen al schrikken. Je ziet vaak dat de omstandigheden waarin iemand gevangen zit dan wat verbeteren. Dat is op zich al winst.” Briefschrijfster Liesbeth vat het bondig samen: “We geven ook een signaal af: wij wéten wat er gebeurt.” Helaas is hun werk na tientallen jaren schrijven nog steeds nodig, zo concluderen Liesbeth, Ferry en Guido. “Er verdwijnen nog altijd mensen om wat ze denken of wat ze zeggen, zoals bijvoorbeeld laatst nog die toptennisster uit China.” De Amnesty-schrijfgroep blijft juist daarom aandacht vragen voor de mensen die in de anonimiteit verdwijnen, overal ter wereld. Ze roepen iedereen op om te helpen. “Mensen denken soms dat het geen zin heeft. In je eentje bereik je ook niet zoveel. Maar juist door samen te werken kun je dingen veranderen.”

De schrijfgroep komt elke derde donderdag van de maand bij elkaar. Iedereen is welkom vanaf 19.45 uur. De koffie staat klaar. De eerstvolgende bijeenkomst is op 20 januari 2022. Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met Guido Janssen via 06-43871730 of guido.janssen@hccnet.nl. Of kijk op www.arnhem.amnesty.nl/schrijfacties.