5 maart 2020 | Bewoners - wijkkrant

“Een goede buur is beter dan een verre vriend”

Door Froukje Witteveen

Op een lenteachtige middag in januari ontmoet ik Toon Damen in zijn praktijk op de Lovinklaan. Van tevoren hebben wij afgesproken dat Toon zelf bepaalt wat hij wil vertellen, zolang het maar over de liefde gaat. Ik ben benieuwd. Op zijn website blijkt dat Toon van alle markten thuis is. Naast de reguliere psychologie en gedragstherapie is Toon vooral gespecialiseerd in het begeleiden van (top)sporters en hun coaches.

Liefde is intimiteit

Toon, jeugdig, sportief, begin zeventig, valt meteen met de deur in huis. “Ik heb zo mijn eigen ideeën over liefde. Voor mij is liefde intimiteit, het is het samen genieten van wat je met elkaar deelt. Dit samen delen komt in alle culturen voor.”

“Tijdens mijn dagelijkse werk”, legt Toon uit, “leer ik mijn cliënten van zeer nabij kennen. Als sportpsycholoog krijg ik regelmatig de kans om, op belangrijke momenten, deelgenoot te zijn van de emoties van sporters en hun coaches. Momenten van zowel vreugde als van teleurstelling en verdriet. Ik ervaar dit als zeer waardevol en inspirerend. Het is heel bijzonder dat je zo dicht bij iemand mag zijn, op zo’n bijzonder moment in hun sportcarrière. Deze intimiteit of verbondenheid is van levensbelang en kan in diverse situaties plaatsvinden.”

“Je hebt verschillende soorten intimiteit, bijvoorbeeld sociale intimiteit”, gaat Toon verder. “Dat is de verbondenheid die jongeren vinden door het dragen van bepaalde kleding, via social media of bij (sport)clubs. Sociale intimiteit is erg belangrijk, het gaat om het delen van bepaalde interesses en biedt de mogelijkheid om hierover met gelijkgestemden te praten. Samen sporten is ook een vorm van sociale intimiteit. Je hebt met je medesporters eenzelfde doel of ideaal voor ogen, je proeft bij wijze van spreken elkaars zweet, terwijl je niets van de privé-situatie van de ander hoeft te weten.”

---

Het klinkt cliché maar het aloude gezegde ‘een goede buur is beter dan een verre vriend’ is nog altijd van toepassing.”

---

Intimiteit in het Sonsbeekkwartier

Dan neemt het gesprek een verrassende wending. Toon past het begrip intimiteit toe op het Sonsbeekkwartier. Hij geeft aan dat je in de wijk verschillende soorten intimiteit hebt, zoals de al eerdergenoemde sociale intimiteit, hiervan is sprake bij buurtborrels en op Koningsdag op het Goeman Borgesiusplein. Verder heb je de emotionele intimiteit: babygehuil of ruziegeluiden bij de buren. Maar in het Sonsbeekkwartier is vooral ook sprake van esthetische intimiteit. Als voorbeeld van deze vorm van intimiteit noemt Toon niet alleen het samen genieten van de bouwstijl van je huis, maar ook het bij elkaar kijken hoe de verbouwing van het huis vordert. Deze esthetische intimiteit weerspiegelt de identiteit van de wijkbewoners.

“Het Sonsbeekkwartier straalt iets uit waar je als potentiele bewoner bij wilt horen, waar je je veilig voelt, waar je geaccepteerd wordt, kortom waar je je mee verbonden voelt: intimiteit!”, legt Toon uit. “De mate van verbinding en hoeveel tijd je met je wijkbewoners verbonden wilt zijn, verschilt per persoon. Sommige mensen willen absoluut geen contact met buren of wijkbewoners: deze mensen zullen niet snel een huis in het Sonsbeekkwartier zoeken. Het klinkt cliché maar het aloude gezegde ‘een goede buur is beter dan een verre vriend’ is nog altijd van toepassing.”

Toon merkt op dat de planologische indeling van het Sonsbeekkwartier hier zeker aan bijdraagt. De brede straten, de verschillende pleintjes en de groenvoorziening bieden volop gelegenheid voor intimiteit. “De gehele wijk en de omgeving, denk aan het Sonsbeekpark, zijn zeer uitnodigend. Sonsbeek is heel aantrekkelijk voor mensen met gevoel voor autonomie en vrijheid, maar zal waarschijnlijk minder aantrekkelijk zijn voor alleenstaanden, juist vanwege deze ruime opzet”, aldus Toon.

Het Sonsbeekkwartier: intimiteit en de toekomst

Op de vraag hoe de toekomst van het Sonsbeekkwartier er qua intimiteit uit ziet, legt Toon uit dat een wijk niet statisch is, maar continu verandert. Zolang er groepen binnen de wijk zijn waar wijkbewoners zich bij kunnen aansluiten, blijft het gevoel van veiligheid en verbondenheid in stand. Het zou ook fijn zijn als een oplossing wordt gevonden voor de verkeersdrukte en de parkeerproblematiek. Als een mogelijke oplossing noemt Toon het gebruik van (elektrische) deelauto’s. Dit zal bijdragen aan de veiligheid en de verbondenheid en dus aan de intimiteit in de wijk.

Toon en het Sonsbeekkwartier

In eerste instantie geeft Toon het Sonsbeekkwartier een krappe voldoende als rapportcijfer. In de loop van het gesprek komt hij hierop terug. “Als ik met het oog van een niet-wijkbewoner naar het Sonsbeekkwartier kijk, kom ik tot de conclusie dat ik de wijk toch wel een dikke acht moet geven. Als ik terugkom van vakantie en ik via de Apeldoornseweg naar huis rijd, denk ik altijd: wat is het hier mooi!”

Toon in het kort

• Geboren in 1949 in Arnhem
• Burgerlijke staat getrouwd, twee volwassen kinderen
• Woont sinds 1999 aan de Lovinklaan in het Sonsbeekkwartier in Arnhem
• Opleiding MTS Bouwkunde, studie psychologie aan de UvA in Amsterdam
• Eerste (bij)baan “ik heb in mijn jeugd ook kranten bezorgd hoor, maar ik wil hier graag de militaire dienst noemen. Tijdens de dienstplicht werden mijn ogen geopend, ik heb hier niet alleen discipline geleerd, maar ook dat je pas hebt gewonnen als je de finishlijn bent gepasseerd”
• Vervoermiddel in de stad de fiets, buiten de stad de auto
• Sport actief hardlopen en wielrennen, passief voetbal en de olympische spelen
• Boek De meeste mensen deugen, een nieuwe geschiedenis van de mens, Rutger Bregman
• Film ik kijk niet veel films, ik hou meer van documentaires. Ik heb me trouwens wel voorgenomen om vaker naar de bioscoop te gaan.
• Muziek Blues, onder andere Dion Dimucci: “allemaal dansende oude mensen in de Stadsschouwburg”, de Beatles en de Stones, natuurlijk, maar ook Bruce Springsteen
• Onmisbaar bewegen