27 december 2021 | wijkkrant

Een bezorgrond(j)e in de wijk

Door Ipe van Deen

Ergens in dit voorjaar toen ik de wijkkrant rondbracht en die met moeite een brievenbus in kreeg, begon ik me af te vragen hoe het is als je vijf keer in de week de post rondbrengt. De post bezorgen in weer en wind is iets heel anders dan een dagje kunnen wachten met de wijkkrant als het plenst. ‘Vandaag maar even niet’ zit er bij hun werk niet in. Hoe is het om de  trapjes op en af te moeten? En wat er de afgelopen jaren is veranderd aan het werk van de postbezorgers? Riemer Broekhuisen en Leandera Leander zijn postbodes in Sint Marten Sonsbeek.

De postroutes

Riemer en Leandera bezorgen inmiddels zo’n dertien jaar de post in een deel van Sint Marten en het Sonsbeekkwartier. Voor ze aan hun ronde beginnen, voegen ze de pakjes en brieven zelf samen in het depot aan de Apeldoornseweg waar de post in aparte bundels ligt. Riemer doet zijn ronde in de postcodes 21A en Leandera in 21B en 21H; dat vakjargon is op basis van de laatste twee cijfers en de eerste letter van een postcode gebied. Sint Marten is redelijk vlak en heeft de brievenbussen meestal op dezelfde hoogte. In Sonsbeek-Zuid hebben veel huizen trapjes naar de voordeur en zit de brievenbus soms onderaan de deur, soms in het midden en soms aan de zijkant. In Sonsbeek-Noord hebben veel huizen de brievenbus in de tuin.

Contact met postontvangers

Als je lange tijd een vaste route hebt in de wijk, levert dat ook contact met de bewoners op, vertellen de postbezorgers. Leandera vertelt hoe ze jaren geleden een gesprek met een meisje van een jaar of acht had over haar opmerking: “Postbode, ik ben verliefd”.  Toen ze haar een jaar later vroeg of ze al verkering had hoorde ze: “Nee, mijn moeder vindt me nog te jong”. Nu –  tien jaar verder – meldde het meisje dat ze geen verkering wil omdat ze wil studeren.

Riemer kent in de wijk ook een aantal mensen met wie wel eens mee praat en die hem soms in de zomers – als het echt warm is – een verfrissing aanbieden. Hij vertelt hoe hij tijdens zijn postronde ooit een mevrouw op straat liggen. Toen hij haar vroeg of hij iets voor haar kon doen zei zij: “Nee joh, ik heb een Hypo [een te lage bloedsuikerspiegel] en dat komt wel vaker voor”.

Af en toe gaat er wel eens wat fout. Riemer: “Een enkele keer komt iets in de verkeerde bus of op hetzelfde nummer in een andere straat. Daar reageren mensen heel verschillend op. Sommigen halen hun schouders op, maar anderen kunnen heel boos worden”.

Veranderingen in het werk

De grote verandering in de postbezorging is de liberalisering van de markt waardoor verschillende bedrijven de post bezorgen. Zo zag ik in de wijk een postbezorger van een ander bedrijf die op een adres iets in de bus stopte en vervolgens vertrok naar zijn volgende straat. De spoeling wordt dunner en post versturen duurder.

Met komst van de sociale media en e-mail is het aantal brieven en kaarten verminderd. Mensen hebben meer contact digitaal. Riemer bevestigt die indruk: “De ansichtkaarten en handgeschreven adressen worden steeds zeldzamer, terwijl het zo leuk is om die te krijgen. Nu zijn het meer brieven van bedrijven en de overheid.” Leandera is opgevallen dat “sinds corona het aantal brieven en kaartjes weer is gestegen”.

Lastige punten

“Nu we steeds meer pakketjes krijgen, hebben we ook last van die heel smalle brievenbussen. Er zijn nog van die telegram brievenbussen. Wat er niet in past, stickeren we en leveren we af bij het ophaalpunt. De bewoner krijgt dan een briefje in de bus dat er bij dat ophaalpunt een poststuk op hem ligt te wachten”, aldus Riemer. Nadeel is wel dat de wijkbewoners een dag later hun pakketje pas krijgen. Als je je brievenbus verbreedt of iets regelt met buren met een bredere bus, is dat opgelost.

Herfst en winter

Postbezorging is niet altijd zonder gevaar. “Soms liggen er op het paadje naar het huis stenen los”, vertelt Leandera. “Dat is op eigen terrein en als ik of een collega daar valt, verhaalt de verzekering van Post NL de kosten op de eigenaar van het pad.”

Vorig jaar zijn er in Arnhem twee postbodes gevallen en hebben daarbij schouderbreuken opgelopen. Want het was glad door sneeuw. Postbezorgers gaan door weer en wind en dus ook als het heeft gesneeuwd en de sneeuw is vastgelopen op de stoep of de trap. Daarom is het voor de postbezorgers én voor bezorgers van de wijkkrant fijn als bewoners ervoor zorgen dat de trap en stoep veilig en sneeuwvrij zijn!