2 maart 2021 | corona - wijkkrant

Buurtrestaurants in coronatijd

Door Elsebeth Hoeven

Sinds zo’n tien jaar kunnen we in onze wijk op meer plekken uit eten. Bij elk restaurant met een eigen sfeer en kaart. Voor veel wijkbewoners een verrijking voor de buurt. Hoe gaat het met de buurtrestaurants na bijna een jaar coronamaatregelen? Een jaar van open – dicht – gedeeltelijk open. Gedoe met tafeltjes, looproutes en desinfecterende gel en terrassen die zodra het kon weer volstroomden. Wendbaar reageren om hun onderneming zo goed en kwaad als het kan voort te zetten. Kortom, het vraagt wel wat. Tijd voor een gesprek met de Toni van der Kooij van Tapasbar Retiro, Hans Wallert van HANS, Eten en Drinken en Frits Sollewijn Gelpke van Graaf Otto. Hoe slaan ze zich door deze tijd heen?

“Het is wel behelpen”, merkt Toni van der Kooij op. “We proberen van alles om omzet te blijven draaien.” Hij is blij met zijn vaste trouwe klantenkring, veel ook uit de buurt. Dat de wijkbewoners blijven komen, ervaren ze alle drie.

Afhalen en bezorgen

De restaurants gingen in de eerste lockdown over tot alleen afhalen, nu bezorgen ze ook. Die omschakeling naar afhalen en bezorgen vraagt om een aangepast menu. “Van de menukaart hebben we de tapas gekozen waarvan we weten dat we die goed kunnen bezorgen en de kwaliteit behouden blijft. En we veranderen regelmatig de kaart,” vertelt Toni. “Zodat het voor klanten ook leuk blijft. Als je thuis elke keer hetzelfde eten bestelt, raak je eerder uitgekeken. Je mist als klant toch de beleving van het restaurant.” Ook Hans Wallert heeft de menukaart aangepast. “Laagdrempelig met een satéetje, falafel of zalm. En natuurlijk de lekkerste spareribs van Arnhem. Dat blijft”, lacht hij. Graaf Otto kiest voor Comfort Food, vertelt Frits Sollewijn Gelpke. Dat zijn ”troostrijke gerechten met net wat minder bewerkingen op het bord.” Zo blijft ook de kwaliteit van het bezorgde eten gewaarborgd, stelt hij, want “We willen er nog steeds honderd procent achter staan.”

Een voordeel aan bezorgen is dat de klantenkring verder reikt. Maar het aanbod voor klanten in Arnhem is ook groot. Bezorgen doen de restaurants zelf. “Thuisbezorgd vraagt veel provisie en dan zou je extra mensen aan moeten nemen”, licht Toni toe. “Op deze manier kan ik de vijf vaste krachten in dienst houden.”

Overheidssteun

De overheidssteun helpt het hoofd boven water te houden. Maar wel met de kanttekening dat hoe langer de crisis duurt, hoe moeilijker het wordt. Niet alle onkosten en loonkosten krijgen ze vergoed. Zo vertelt Frits dat hij wekelijks zo’n twintig tot vijfentwintig procent zelf moet opbrengen. Dat beeld schetst Toni ook. Het blijft dus zaak voldoende te verdienen. Maar wel met beduidend minder omzet. Toni rekent voor: “Als we op een avond zestien bestellingen hebben, zijn dat zestien tafels: dan zitten we vol voor een restaurant. Dat zou prima zijn, maar je mist de drankomzet, het kopje koffie: de bijverkoop. Dat is eigenlijk het grote verschil.” Kortom, je teert snel in. “Door de drastische maatregelen wordt al de tijd en moeite die ik erin heb gestopt teniet gedaan”, constateert Hans.

Verborgen leed

Een probleem voor de horeca is dat schulden stapelen. Die zullen een keer afbetaald moeten worden. Dat zal de branche lang blijven achtervolgen, verwacht Frits. “In de sector zit veel verborgen leed. De schade heeft al plaatsgevonden. Dat zal zich langzaam herstellen en dat is zorgelijk. Er zullen ook een aantal horecazaken verdwijnen uit het straatbeeld.”

Vertrouwen

“Er is ons veel aan gelegen om weer open te gaan voor de buurt. Dat geldt voor ons alle drie!”,  vertelt Frits. En ze gaan met vertrouwen door. Zo heeft Frits net het restaurant geschilderd en is de zaak weer helemaal fris. “Als je geen vertrouwen hebt in de toekomst dan doe je dat niet. Hopelijk komt er een fijne zomer aan en hebben mensen weer zin om de gang te zetten.” Dat verwacht Hans ook: “Als straks de terrassen weer open mogen, gaan we weer een goede periode tegemoet.” Bovendien heeft het afgelopen jaar ook zijn voordeel gehad, vertelt hij. “Met twee kleine meisjes van twee en nul, geniet ik van de tijd die ik met mijn gezin kan doorbrengen.” Ook Toni verwacht dat het goed komt en kijkt enorm uit naar de tijd dat het weer kan, al is hij bang dat het nog even gaat duren. Ze missen het contact met hun klanten. “Want zonder de gasten is het veel saaier dan waar ik voor heb gekozen!” Daar sluit Frits bij aan: “Horecamensen zijn echt graag onder de mensen.”