wijk in zicht
foto: Anne Vogel Photography
27 februari 2021 | Bewoners - wijkkrant
Vrijgevige voedselhulp
Door Elsebeth Hoeven
‘Niemand honger’: dat is het motto van Ron Clark. Daarom zet hij zich in voor de Stichting Voedselbank Arnhem. Tweeënhalf jaar geleden ging hij hier als coördinator Fondsenwerver aan de slag. Thuis bij hem op de Heselbergherweg vertelt hij wat daar allemaal bij komt kijken.
Bij de Stichting Voedselbank Arnhem werken alleen maar vrijwilligers, 400 in totaal. Naast 17 uitgiftepunten heeft Voedselbank in Arnhem ook een distributiecentrum voor 25 voedselbanken in de regio. Elke week vullen 5 hallen op de Bruningweg zich met zo’n 120.000 producten die vrijdagmiddag onder 5400 klanten zijn verdeeld. Zo krijgen gezinnen die onder de armoedegrens leven een steuntje in de rug.
Directe voedselhulp
In Arnhem en omstreken krijgen 1350 huishoudens zo’n pakket. En uit onze buurt halen wekelijks 64 klanten voedsel bij het uitgiftepunt. “Dat voedsel komt van bedrijven die het over hebben. Wat er in een pakket zit, hangt dus af wat we als voedselbank geleverd krijgen,” vertelt Ron. Het zijn goede producten die om verschillende redenen niet meer verkocht kunnen worden. De Voedselbank krijgt veel – naast etenswaren ook materieel- maar toch is er ook geld nodig voor de exploitatie. ”Denk aan de benzine van de vrachtwagen die het voedsel naar uitgiftepunten brengt, de elektriciteit en het onderhoud voor de loodsen op de Bruningweg. Per jaar is daarvoor 350.000 euro nodig.”
“Het is als dansen op een koord. Je wilt de geldbronnen tevreden houden maar ook niet te zachtzinnig zijn waardoor je niet bereikt wat je wilt”
foto: Anne Vogel
“Werk houdt me jong”
Naast de zestien uur die hij werkt als vrijwilliger voor de Voedselbank, werkt hij ook als consultant voor een marketingbureau. Vanwege zijn leeftijd mag Ron eind dit jaar met pensioen. Maar voor hem is werken niet iets wat moet, maar mag. Omdat hij al wel wilde hij minderen, werkt hij nu ‘nog maar’ drie tot vier dagen in de week als consultant. Hij heeft een “maatschappelijk hart” en vindt het geweldig om als vrijwilliger iets te kunnen doen voor de samenleving. “Eigenlijk zou iedereen vier uur per week vrijwilligerswerk moeten doen.” Zo’n actief werkzaam leven is leuk omdat je met uitdagingen te maken hebt, legt hij uit. “Werk houdt me jong. Ik blijf dit doen totdat ik niet meer kan. Het is een manier van leven. Dat kan zolang je niet vergeet dat je ook een vrouw en kinderen hebt.”
“Fondsenwerving vraagt inspanning. Het is vrijwillig maar niet vrijblijvend”
Koorddansen
Geld krijgt de voedselbank van donateurs, bedrijven, gemeente maar ook vermogensinstellingen zoals een vastgoedbelegger. “Fondsenwerving vraagt inspanning. Het is vrijwillig maar niet vrijblijvend”, constateert Ron. “Het heeft zeven dagen van de week mijn aandacht.” Zijn werk bestaat uit het onderhouden van contact met de donateurs, zoeken naar nieuwe geldbronnen en aanvragen van subsidies. En dat is vaak een kwestie van een lange adem. “Het begint met mensen interesseren voor wat de Voedselbank doet en ze overtuigen dat ze kunnen bijdragen.” De uitdaging is om partijen aan te zetten iets meer te doen. Hij komt uit het zakelijk bedrijfsleven, heeft veel gereisd en daardoor veel contact gehad met klanten en bedrijven. Die achtergrond heeft hem geleerd vriendelijk doch beslist de partners voor de goede zaak te winnen. Als voorbeeld haalt hij het contact met gemeentes aan. “Als er in een gemeente een aanzienlijk aantal gezinnen een voedselpakket aanvraagt, is het niet meer dan billijk dat de gemeente daar ook aan bijdraagt”. En om haar daarvan te overtuigen, kan het helpen dat ook in de krant te vertellen, legt hij uit. ”Het is als dansen op een koord. Je wilt de geldbronnen tevreden houden maar ook niet te zachtzinnig zijn waardoor je niet bereikt wat je wilt. En dat is het liefst een structurele bijdrage!” Zijn inzet werpt vruchten af. Toen hij begon, had de stichting een tekort. Inmiddels spelen ze quitte, vertelt hij trots.
Coronajaar
Het afgelopen jaar heeft de Voedselbank vanwege corona flink wat moeten aanpassen. Veel vrijwilligers zijn boven de zeventig, een leeftijd waarop veel mensen de tijd vinden om vrijwilligerswerk te gaan doen. “We moesten deze groep naar huis sturen met als gevolg dat we te weinig vrijwilligers hadden.” Gelukkig kregen ze de hulp van het leger, het Rode Kruis en ook boden mensen die zonder werk kwamen te zitten een helpende hand. Van belang was dat er minder bewegingen kwamen. Daarom is de uitgifte nu niet een keer in de week maar dagelijks, in tijd-
slots. Ook de mensen uit onze wijk komen nu naar de Bruningweg omdat het Inloophuis tijdens corona tijdelijk geen uitgiftepunt is. Verder heeft de winkel van de Voedselbank in Arnhem- Zuid, waar klanten dagelijks hun producten uit de winkel konden ‘shoppen’, het uitgifteproces moeten aanpassen. Pakten de klanten eerst vanuit een krat met producten de etenswaren zelf in de tas, nu maken vrijwilligers die pakketten van tevoren klaar. “Bij alles wordt er scherp op gelet dat de uitgiftepunten coronaproof zijn. Gevolg is wel dat je meer vrijwilligers nodig hebt.” Het was ook een hartverwarmend jaar, vertelt hij. “We hebben heel veel mogen ontvangen. Zowel van overheden, bedrijven, particulieren en vermogensfondsen. Omdat het coronatijd was. Zo konden we nieuwe vrachtwagens aanschaffen. Ook kwamen ondernemers met leuke initiatieven om extra fondsen te werven.”
Global Goals
En alsof het allemaal nog niet genoeg is, is Ron naast zijn werk voor de stichting Voedselbank Arnhem ook ambassadeur van Global Goals voor de gemeente Rheden. Wereldleiders spraken in 2015 met elkaar zeventien doelen af voor een betere wereld. Alle landen hebben zich aan deze doelen verbonden. Overheden op alle niveaus zouden hun beleid hieraan moeten toetsen. Dat doet de gemeente Rheden heel concreet door de doelen ook als kapstok te gebruiken bij haar beleid. In de gemeente wonen tweehonderd klanten die een voedselpakket komen halen. Rheden draagt dan ook jaarlijks structureel bij. Global Goal nummer twee is een einde maken aan honger in de wereld. Ron is gevraagd om als ambassadeur voor het tweede doel de gemeente Rheden scherp te houden. Want, zo stelt hij: “Niemand in Nederland hoeft honger te lijden” En daar zet hij zich met hart en ziel voor in.
