een vergrootglas als icoon voor de zoekknop

column

Froukje bekijkt het schilderij Klein concert van Ada Breedveld

foto: Anne Vogel Photography

5 juli 2021 | cultuur - wijkkrant

Kunst als troost

Door Froukje Witteveen

In mijn woonkamer hangt een schilderij van Ada Breedveld. Het is een groot schilderij waarop een volslanke vrouw een groep jeugdige muzikanten dirigeert. Het schilderij biedt mij troost, ik word er blij van en, als ik een sombere bui heb, geeft het mij moed om door te gaan.

‘De vrouw als ultieme levensgenieter’

Zo’n twintig jaar geleden had ik een droombaan in de financiële wereld: ik werkte als beleidsmedewerker in een kantoor aan een gracht in Amsterdam. Het liep allemaal gesmeerd op een heel klein dingetje na: ik kon niet met mijn baas door een deur.

Als ik na de zoveelste oeverloze discussie met mijn baas uitgeteld op mijn kamer kwam, putte ik troost uit het schilderij dat daar hing. Een schilderij van Ada Breedveld van een volslanke vrouw, tevreden liggend op een sofa met een glaasje wijn in haar hand en een vogeltje op haar hoofd. Als ik naar het schilderij keek, wilde ik zijn als die vrouw, lak aan alles, de boel de boel laten, tevreden met jezelf zijn en genieten van een glaasje wijn.

Door schade en schande wijs geworden besefte ik na enige tijd dat een gezonde werkrelatie met je baas een basisvoorwaarde voor een leuke baan is. Ik nam ontslag en ging twee weken later aan de slag als projectleider bij dezelfde financiële instelling. Helaas mocht ik het schilderij van Ada Breedveld niet meenemen naar mijn nieuwe kamer. Pogingen om het schilderij te kopen liepen op niets uit.

Aan het einde van het jaar kreeg ik tot mijn grote verrassing, vanwege mijn bijzondere prestaties, een bonus. Ik hoefde niet lang na te denken wat ik met deze bonus wilde doen. Op een zondagmiddag bezocht ik Ada’s atelier op het Prinseneiland in Amsterdam. Als door een magneet werd ik naar ‘mijn’ schilderij getrokken! Het schilderij was net klaar en had nog geen naam. Onder het genot van een kopje thee besloten Ada en ik het schilderij ‘Klein Concert’ te noemen.

Nog geen 24 uur later hing ‘Klein Concert’ in mijn woonkamer, waar ik er nog steeds dagelijks van geniet.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *